طلوع اولین سالگرد
یه رفتن هایی هست که تمام شعرهای دنیا را به پایش بریزی بر نمی گردد.
من ؛ رفتن پدر را با قلب و روحم تجربه کردم.
چه سخت است احساس یتیمی...
چه سخت است خالی شدن یکباره زمین در زیر پا و فرو ریختن ناگهانی کوهی به نام پدر....
چه سخت است نشنیدن صدای مردی که همیشه نامت را به مهربانی صدا کرده....
چه سخت است بی پدری....
آقا جونم یک سال از رفتنت گذشت و چه زود گذشت.بعد از یک سال من هنوز رفتنت را باور نمی کنم....
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی