دلتنگم

ای مداح اهل بیت دگر به گوش نیاید صدای تو

صد حیف از آن نوا و بیان رسای تو

از ابتدای حیات دم زدی از حسین تا دم ممات

به به به ابتدای تو و انتهای تو

این عکس پارسال مهر ماه وقتی که آقا جون می خواست بره کربلا ازش گرفتم.آقام برای بار دوم بود که داشت می رفت زیارت آقا امام حسین (ع) .آقام تموم زندگیش وقف امام حسین (ع) بود . اسم آقا که می شنید بی اختیار گریه می کرد.

الان 19 روزه که از ما جدا شدی . دقیقا" 7مرداد92 مصادف با 20رمضان به دیار باقی رفتی.نمی دونم چطور این 19 روز بدون تو گذروندم .واقعا" خدا به آدم صبر می ده. آقام 24 روز بیمارستان بستری بود توی این 24 روز ما از صبح پشت در بسته آی سی یو می نشستیم و برای شفای آقام دعا می کردیم.دو تا از خواهرام که پرستار بودن داخل آی سی یو بودن و ما پشت در بسته. از خدا می خوام که هیچ بنده ایش  تو این وضعیت قرار نگیره. ببینه پدرش ذره ذره جلوی چشمش آب می شه و نتونه براش کاری کنه.

آقا جونم خیلی دلم برات تنگ شده ؛ اصلا" نمی تونم فکرش کنم که مرده ای . همه اش فکر می کنم هنوز تو بیمارستان هستی . با این تفاوت که وقتی اونجا بودی تو رو از پشت پنجره می دیدیم و یا اینکه میون چند روزی خواهرم اجازه می داد بریم بالای سرت نگاهت کنیم و اشک بریزیم و برای شفات دعا کنیم.

خدایا چقدر دعا کردیم که آقام خوب بشه ولی نشد . خدایا شکرت ؛ حتما" تقدیری بوده که ما مطمئنا" از آن بی خبریم .

روحت شاد آقا جونم